माझ्या संगणकाला कविता पाडण्याची खोड आहे. त्याने केलेला थोडा वात्रटपणा आपण पाहिलाच आहे. कुठेतरी गीतरामायण वाचून त्याला पुन्हा सुरसुरी आली. पण उगाच कोणाच्या भावना दुखावल्या जाऊ नयेत म्हणून त्याने रामकथेला धक्का न लावता गीतरामायणावरून प्रेरणा घेऊन गीतसंगणकायन लिहायचा विचार केला. त्यातल्याच कांही ओळी खाली दिल्या आहेत. यात एक सुसंगत कथानक नसल्यामुळे त्या विस्कळीत स्वरूपात आहेत.
निवेदक
सर्वही पार्टिसिपन्ट्स पाहती ।
कॉम्प्यूटर्स प्रेझेन्टेशन्स देती ।।
भिन्न रूपडी विभिन्न नांवे ।
कुणी उभे तर कुणी आडवे ।
जुने पुराणे कुणी कुणि नवे ।
सर्वही आत्मकथा सांगती ।।
---------------------------------
पत्नी
पत्नी
उगा कां काळिज माझे उले । पाहुनी पीसी दुकानांतले ।।
पती
उदास कां तू आवर वेडे पाणी नयनातले ।
पीसीचे लोन सॅंक्शन झाले ।
दुकानदार
ग्राहका घे रिसीट ठेऊन ।
मम संगणक तुवा निवडला हा माझा सन्मान ।।
पतीपत्नी
दोन प्रहरी कां ग उरी हर्ष दाटला ।
दोन प्रहरी कां ग उरी हर्ष दाटला ।
संगणक आला ना घरी सुरू जाहला ।।
पती (दुकानदारास)
श्रेष्ठ तुझा अँटीव्हायरस देई मज आता । कॉंम्प्यूटर रक्षणास योग्य सर्वथा ।।
पतीपत्नी
आकाशातुन जुळले नाते सा-या कॉम्प्यूटर्सचे।
कनेक्शन झाले इंटरनेटचे ।।
........ पुढील भाग पुन्हा कधी तरी.. (संगणकाला लहर आली तर .....)
No comments:
Post a Comment